Press "Enter" to skip to content

Merkenrecht

Samenvatting en uitleg Het merkenrecht

Informatie op het gebied van Het merkenrecht nodig? Hieronder vindt u een samenvatting met uitleg over de belangrijkste vragen en antwoorden. Ook uitleg over de belangrijkste termen en regels.

Het gebruik van deze informatie is voor eigen risico. Het is altijd verstandig om een juridische specialist (deskundige) in te schakelen bij juridische problemen.

Mocht u juridische hulp nodig hebben vraag dan nu de tarieven op van een advocaat of notaris bij u in de regio.

Samenvatting Het merkenrecht

Het merkenrecht
Op het terrein van levering van goederen en diensten bestaat over het algemeen concurrentie. Leveranciers en producenten streven onder meer door een gunstige verhouding van prijs en kwaliteit naar een sterke concurrentiepositie. Een consument die een gunstige ervaring heeft opgedaan met een product zal, bij een volgende besteding dat product terug weten te vinden en dat product van andere producten kunnen onderscheiden.

Soorten merken
• Individuele merken: een teken (meestal woord of beeld) dat dient om de waren van een onderneming te onderscheiden.
• Collectieve merken: het collectieve merk is een teken dat dient om een of meer kenmerken te onderscheiden van waren afkomstig van verschillende ondernemingen die het merk onder toezicht van de houder gebruiken. Vaak gaat het om keurmerken die enkel gevoerd mogen worden als aan bepaalde regels is voldaan.

Het merk
Als merk worden beschouwd de benamingen, tekeningen, afdrukken, stempels, letters, cijfers, vormen van waren of verpakkingen en alle andere tekens, die dienen om de waren van een onderneming te onderscheiden. Essentieel is dat een teken onderscheidend vermogen moet hebben om merk te kunnen zijn.

De verkrijging van het recht
Het uitsluitend recht op een merk wordt verkregen door de inschrijving van het merk, waarvan het depot is verricht binnen het Benelux- gebied. Het merkenrecht ontstaat dus op het moment van inschrijving en niet op het moment van eerste gebruik of van depot. Dat betekent dat pas vanaf het moment van inschrijving tegen inbreukmakers opgetreden kan worden. De inschrijving van een merk wordt geweigerd indien het teken:
– Geen merk kan vormen in de zin van art.2.1
– Geen onderscheidend vermogen heeft
– In strijd is met de goede zeden in openbare orde
– Tot misleiding van het publiek zou kunnen leiden, en
– Geografische aanduiding is

Duur en verval van het recht
Duur en verval van het recht
Een merkrecht kan eeuwig zijn van duur. De in het octrooirecht en auteursrecht geldende afweging tussen het belang van de rechthebbende bij een monopolie en het belang van de samenleving om de betreffende prestatie vrij te kunnen gebruiken, doet zich in het merkenrecht niet voor. De geldigheidsduur van de inschrijving bedraagt 10 jaar. Vernieuwing van de inschrijving kan worden aangevraagd voor nieuwe periodes van 10 jaar.
„X Een merk moet in het Benelux- gebied worden gebruikt, wil het daaraan verbonden recht in stand blijven. Gebruikt men het merk gedurende een ononderbroken tijdvak van vijf jaar niet, dan kan het recht vervallen worden verklaard. Dit heet het gebruiksvereiste.
„X Het recht op een merk is vernietigbaar voor zover het merk, als gevolg het gebruik dat ervan wordt gemaakt, voor de waren waarvoor het is ingeschreven, het publiek kan misleiden.
„X Een woordmerk kan zich na verloop van tijd tot soortnaam ontwikkelen. Een soortnaam onderscheidt niet de goederen of diensten van een bepaalde onderneming, maar van een bepaalde soort. Als de verwording tot soortnaam het gevolg is van een toedoen of nalaten van de merkhouder zelf, dan is het merkrecht vernietigbaar.

Het uitsluitend recht
Evenals bij andere rechten van intellectuele eigendom kan ook het merkrecht negatief worden omschreven: de merkhouder kan anderen iets verbieden.
De kern van de positie van de merkhouder is te vinden in art.2.20 BVIE. Deze bepaling geeft aan dat de merkhouder een uitsluitend recht heeft en dat hij zich op de grond daarvan kan verzetten tegen bepaalde vormen van gebruik van het mek (inbreuk). De merkhouder kan zich verzetten tegen elk gebruik dat:
A. In het economisch verkeer van het merk wordt gemaakt voor de waren waarvoor het merk is ingeschreven.
B. In het economisch verkeer van het merk of overeenstemmend teken wordt gemaakt voor de waren waarvoor het merk is ingeschreven of voor soortgelijke waren, indien daardoor bij het publiek verwarring kan ontstaan, inhoudende het gevaar voor associatie met het merk.
C. In het economisch verkeer zonder geldige reden van een binnen het Benelux- gebied bekend merk of een overeenstemmend teken wordt gemaakt voor waren, die niet soortgelijk zijn aan die waarvoor het merk is ingeschreven, indien door dat gebruik ongerechtvaardigd voordeel wordt getrokken uit of afbreuk wordt gedaan aan het onderscheidend vermogen of de reputatie van het merk.
D. Zonder geldige reden van een merk of overeenstemmend teken wordt gemaakt anders dan ter onderscheiding van waren, indien door dat gebruik ongerechtvaardigd voordeel wordt getrokken uit of afbreuk wordt gedaan aan het onderscheidend vermogen of de reputatie van het merk.

Rechtsbescherming
De rechtsbescherming bij merkinbreuk valt in wezen al te begrijpen uit de omschrijving van het uitsluitend recht: de merkhouder kan zich verzetten.
Bij (dreigende) inbreuk op het merkrecht kan de merkhouder (bijvoorbeeld in kort geding) een verbod (met dwangsom) vorderen. Ook kan hij schadevergoeding vorderen. Naast of in plaats van schadevergoeding kan de merkhouder afdracht van winst vorderen en eisen dat de inbreukmaker dienaangaande rekening en verantwoording aflegt. Nog een aantal nevenvorderingen die de merkhouder kan instellen:
• Terugroeping uit het handelsverkeer of de vernietiging van de inbreukmakende goederen alsmede in passende gevallen van de gebruikte productiemiddelen.
• Vorderen dat de inbreukmaker en/of de persoon die de inbreukmakende goederen op commerciële schaal in zijn bezit heeft of heeft gebruikt al het geen hem/hen bekend is omtrent de herkomst van de inbreukmakende goederen mee te delen.
• Vorderen dat op kosten van de inbreukmaker passende maatregelen tot verspreiding van informatie over de uitspraak worden getroffen.

Exploitatie van het merkrecht
Anders dan een uitvinding is een merk over het algemeen niet een object dat van meet af aan een zekere waarde vertegenwoordigt. Waarde verwerft het merk zich voornamelijk door het gebruik onder het publiek. De waarde kan bij zeer bekende en prestigieuze merken hoog oplopen. De merkhouder kan de waarde van het merk genieten door zelf goederen (of diensten) onder het merk af te zetten. Hij kan ook een licentieovereenkomst sluiten of het merkrecht aan een derde overdragen.

Uitputting, gemeenschappelijke markt
In het merkenrecht geldt een Europese uitputtingsregel. Deze regel bewerkt dat goederen die met toestemming van de merkhouder in de EER in het verkeer zijn gebracht, binnen de gemeenschap kunnen circuleren zonder dat de merkhouder dat kan beletten. Zijn de goederen buiten de EER met toestemming van de merkhouder in het verkeer gebracht dan is het merkrecht niet uitgeput en kan de merkhouder zich tegen de verdere verhandeling van zijn producten binnen de EER verzetten.

Mission News Theme by Compete Themes.